خـــود فـــروشی هـآی تـــو


هیــــچ وقتـــــــــ نخواستمـــــــــ مـــــرا در لحظه ناراحتـــی ببینــــــــی . . .


نه که تصـــور کنـــی حسی به تو داشتــــم . . .


چــــــــون تـــــو حتـــی لایـــق ناراحتــــی من هم نیـستــــــی .  . .


تـــــــو لایق آنهایـــــــی که فقط دلتــــــــ را


تشبـــیه به بـــــازی ای برای گذراندن روزگارشــــــــان کـــــــرده اند. . .


سکــوت نمــی کنمــ . . .



آنقدر مــی گویمـــ تا سر درد دل تو همـــ درد بگیـــرد . . .


آنقــدر مــی گویــمـــ تا آخـــر بدانـــی که امـــروز من و تــو یکرنگـــ شــده . . .


ماننــد موهـــای دختـــری که زندگــی اش شـــده . . .


ورقـــ زدن آلبـــومـــ های قدیمــی . . .



او فقطــ موهــــای تــو را که وقتـــی مـــی نشستـــی روبــرویــش . . .


دلش را آتش میــــزد، مــی پرستد . . .


اینقـــدر ایــن موهــا را بوسیـــد که بوســه هـــای آخــرش شــد . . .


با چه رویـــی بگویــمــ که هنــوز حسرتتـــ را دارد . . .



همه ما را دیـــدند و آخــــرش زخمشـــان را زدنـــد . . .


به دل مـــن که تازه بهمــــ دوختــه بودمشـــ  . . .


آنقـــــدر روزهــا و شبهــا دلمــ برایتـــ آتــش گـــرفتــــ . . .


که آخــرش دود شد و به آسمــــان رفتــــ . . .


امـــــروز . . .


بعـــد از یکــ سالـــ . . .


حتـــی صدای تو را نشنیــــده امـــ . . .


ولـــی آنقدر زخم هایتــ را در کلمـــــاتت خواندمــ که . . .


. . .


. . .


چطـــور بگویمــــ که از دلمـــ دیــگر چیـــزی نمانـــده . . .


دیــگر زحمت آتـــش زدن این جــای خالـــی را نکشــ . . .


آنقـــدر پریشانـــی که حالا آرزو می کنـــمــ کـــــاش می دیـــدمتـــ . . .


و آنقـــدر محکمــــ در آغــوش می گرفتـــم . . .


که نفستـــ از اینهمه آشوبگـــی بنــد میــــ آمــد . . .


شایــد آنـــ وقت دیگر نتوانـــی مـــرا منحـــرف بخــوانــی . . .


امـــروز روز من استـــ . . .


داشتـــــــن روزهایــــــی تنهــــــا را عـــــــادت زندگــــی ام مـــــی دانمــــ . . .


کســـی جــــز خویــــش نمــــی داند چقــــدر محتــــاج دیــــــــروزمـــ . . .


روزگــــــــاریـــــــــ فــــــراخ بالـــــی امــــ به چشـــمــــ همــــه آمــــده بــــود . . .


ولــــی امــــروز گمـــ کـــرده ایـــ را در چشمــــــانمـــ مــــی نشــــانمـــــ . . .


بــــــــه جستجویـــــــش آسمـــان را به لـــــرزه درآوردمــــ . . .


مــرا یاغـــی نامیدی تا خـــوارم کنــــی . . .

 

تـــا دلـــت آرام بگیــــرد از کشتـــــنِ مــــــن . . .

 

هـــر روز بیـــدار مــی شـــوی و با خـــودت مــی گویـــی . . .


امـــروز روزِ مــرگــ مــن استــ . . .

 

گمـــان می کــنی سکــوت مــی کنم چـــون از تـــو هـــراس دارمـــ . . .

 

آرامـــم چـــون او که خــواستـــ مـــن اینـگــونه باشـــم  . . .

 

هــر روز صبح سلامــم مــی کنــد و آرام زمزمـــه می کنـــد در گوشـــم . . .

 

فــــانــوس چشمهایــــت را ببنـــد . . .

 

بـــر ایـــن شبهـــای غمـــزده . . .



روز ملی رنگیـــــن کمانیــــــــان مبارکـــــــ


طاقت بیار فریـــدون آسرایـــی نثـــار روح خسته رنگیـــن کمانیـانـــــــــ