خنــده بــہ دلـــم مــے مــاسد. . . .


اشــک بہ چشمــانــم بـــرق مے زند . . ./ .


دیگــر ســرِ شـــوق نمے آیــم . . . / . .


دوباره مے شوم همـــان بیمارِ احساس .../


انگار چیزے مـرا پرت کرده است . . . *


بہ گوشہ دنیایے کہ همہ اش خاکسترے است ...!!


دنیایے کہ دیگر بازے رنگ ندارد.//


دلم همیشہ حاضر است. .!!


براے اینکہ دنیا سخت ترش کند .//


براے اینکہ صندلے اے بگذارم کنار این پنجرہ ./


خیره بہ خورشیدے که فرارے ست . . .!!


درد دارد


وقتــی تمــآم بــدنــت دآرد مــی لـــرزد . . .

 

درد دارد . ..


وقتــی خــامــوشــیِ یــک اتـــاق ســهم تــوست . . .

 

درد دارد


وقتـــی صــورتــت ســرخِ سیلــی هــای نــزده است . . .

 

درد دارد


وقتــی فقــط مجبــوری سیگـــاری خـــاموش بیــن لبهــایت بگــذاری و


بعــد گــوشه اتــاق ســر بگـذاری

 

مــن مــی نــویســم درد


تـــو هــرچــه خواستــی بخــوان . ..!!



دنیــآیِ مــآ از خجـــآلت آب مــی شــود اگــر روزی بفهــمد . . .


که به نـــآم گـــردشِ روزگــآر


دل شکستــیم . .


یکدیگـــر رآ کشتـــیم . . .


اطــرآفیــآنمــان رآ رهــآ کــردیــم . . .


دروغ هـــآ گفتــیم . . .


حقــآرت به یکــدیگــر ارزآنــی کـــردیــم . . .


بـــرآیِ هـــم زدیـــم . . .


و مهــم تــر اینـــکه . . ..

 

خودمـــآن نبـــودیـــم...


گــــآهـی بــــآیــد حـــرف هـــآ رآ بـــوسیــد و گـــذآشت کنــــآر . . .


نــه بـــرآی رآضــی نگــه دآشتـــنِ دیگـــری . . 


بــــرآی خـــودت . . .


بــــرآی خـــودت که انگـــآر پنـــآهـی بــرآیـش نیـــست . . .


بـــرآی روح پینــه بستـــه یِ خـــودت . . .


بـــرای کسـی که در بـــرآبـر دلخــون آبـه هــآی تــو فقــط سکــوت مـی کنــد . . .


بـــرآی هیـــچ . . .




حـــسِ دختـــر بچــــه ای رآ دآرم کــه بد قـــآلــش گــذآشتـه انــد . . .


گــذآشتــه اَندَش در کنـــجی، تـــآ فقــط بــآ عـــروسک هــآیـش بــآزی کنــد . . .


دختــربچــه ای که انگـــآر همیشــه گــوشه چشمــش بـــرق میـــزند . . .


یکی آن رآ بــــرقِ شیطـــنت مــی خـــوآند . . .


و یکی آن رآ ســوزشِ یک اشــک . . .


  قــــول مـــــردانه . . .


غیــــرت مـــردانـــه . . .


حیــــای مــــردانـــه . . .


. . .


چه کلمــــآت عجیـــبی . . .


دســت خــــودم نیــست . . .


گـــوشـــم ســـوت مــی کشد از شنیــدن این کلمـــآت . . .


اینـــها بـــرای نسل من شده محــــآل . . .


  مــردآنگــیِ مــردآن جــآمعهِ من شده فقــط به تکــه ای گـــوشت . . .


مـــردآنگیِ مـــردآنِ جـــآمعه من شده فقـط فکـــرِ کـــردن  . . .


جـــآمعهِ من بـــوی لجنـــزآر مـی دهـــد بـــآ مـــردآنِ نامــــردِ جـــآمعـــه ام . ..


مــردآنـــی که اگـــر خـــودت رو در اختیـــآرشآن نگـــذآری . . .


به خــــونت تشنـــه مــی شـــوند . . .


  امـــروز معنـــآی مــردآنگـــیِ مـــردآن من محـــو شده . . .


مـــردی دست زنـــی رآ به دست گـــرفته . . .


ولــی نمــی دآنــم چشمهــآیش چه چیــزی رآ بین زنـــآنِ دیگـــر جستجـــو مـی کنــد . . .


من جنســـم مـــــرد نیـــست . . .


تــــو مــرآمـــت مـــرد نیـــست . ..


مــی بیـــنی  . . . ؟


هــر دو نـــآمــردیــــم . . .




مــرآ یآغــی نـآمیـدی تــآ خــوآرم کنــی . . .


 

تـــآ دلـت آرآم بگیـــرد از کُشتـــنِِ مــن . . .


 

هـــر روز بیــدآر مــی شـوی و بـآ خـــودت مـی گــویــی . . .



امـــروز روزِ مــرگِ مــن اســت . . .


 

گُمـــآن می کــنـی سکــوت مـی کنــم چــون از تـــو هــراس دآرم . . .


 

آرآمـــم . . .



چـــون او که خــوآست مــن اینـگــونه بــآشـم  . . .


 

هــر روز صبح سلآمـم مـی کنـد و آرآم زمــزمــه مـی کنـد در گـوشـم که . . .


 

فــــآنــوس چشمهآیــت رآ ببنــد . . .



بـــر ایــن شبهـــآی غمـــزده . . .




پُک هـــآی بـــی وقفـــه به سیـــگــآر . . .


ســــرفه هـــآی نــــآتمـــآم . . .


خس خس هـــآی نفس کشیـــــدنم .. .


. . .


. . .


اینهــــآ هیــــچ کدآم توجیــــه نیــستند . . .


بــــــرآی داشتــنِ یک روزنـــه در قلـــبم . . .


اصلا تـــــو مگــــر . . .


اینهــــآ را بــــآید به ســـرش دآد بــــزنم . . .


تـــــآ بفهمــد لعنتـــی که شــــوخی ندآریـــم بــــآ هم . . .


که دیگـــــر روزگـــآرِ این دل هـــم گذشتــــه است . . .


تمــــآمش کــن . . .


تولـــدم مبــــآرک


دختــــر که به دنیــــ که بیآیـــی شآیــد . . .


شآیـــد بشــــوی دلخـــونــــی زنـــی به نـــآم مـــآدر . . .


مـــی شــــوی عــــذآبـــــــ مــــــردی به نــــآم پــــدر . . .


شـــــــآیـــد دلخـــوشـــــی کودکــــی شَـــوی به نـــام خــــوآهـــــر . . .


آنهــــم نه شآدی بــــرآی تولــــدِ تــــو . . .


بلکــــــه دلخــــوشـــی شــــویــــــ بــــرای ...


. . . پـُــر کــــردن جـــــآی خآلـــــیِِ عروسکــــی نـــداشتــه . . .


یکـــ چیـــزهـــآیـــی که بمیــــرد . . .


حتی اگــــر خــدآ رآ حــــآضر کنـــی . . .


دیـــگر زنــده نمــی شـــود . . .


چــه بـــرسد به پیــــــــآم هـــــــآی بـــی وقـــت تــــو . . .


که شبـــــــــم را مــــزه زهـــر مـــی کند . . .



خـــود فـــروشی هـآی تـــو


هیــــچ وقتـــــــــ نخواستمـــــــــ مـــــرا در لحظه ناراحتـــی ببینــــــــی . . .


نه که تصـــور کنـــی حسی به تو داشتــــم . . .


چــــــــون تـــــو حتـــی لایـــق ناراحتــــی من هم نیـستــــــی .  . .


تـــــــو لایق آنهایـــــــی که فقط دلتــــــــ را


تشبـــیه به بـــــازی ای برای گذراندن روزگارشــــــــان کـــــــرده اند. . .